اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر اضطراب کرونا و خودکارآمدی والدگری مادران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر اضطراب کرونا و خودکارآمدی والدگری مادران انجام شد. روش این تحقیق از نوع شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مادران دانش آموزان دختر ۶ تا ۱۲ سال که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در مدرسه ی دخترانه توحید شهر تایباد مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه آماری، تعداد ۳۰ مادر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) منتسب شدند. آموزش روان درمانی انگیزشی نیز در طی ۸ جلسه توسط پژوهشگر برای گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس (علیپور،(۱۳۹۸ و پرسشنامه خودکارآمدی والدگری دومکا((PSAM بود. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش روان درمانی انگیزشی بر کاهش اضطراب کرونا و ارتقا خودکارآمدی والدگری مادران موثر بود. با توجه به نتیجه به دست آمده توجه به رویکردهای مختلف روان شناسی از جمله رویکرد جدید روان درمانی انگیزشی دکتر حسین صاحبدل برای بهبود حالات روان شناختی مادران مهم و ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی انگیزشی ، اضطراب کرونا ، خودکارآمدی والدگری مادران.