پهنهبندی توسعه کارست سطحی از دیدگاه ژئومورفولوژی با استفاده از مدل منطق فازی (مطالعه موردی توده های کارستی پیرغار و دیمه در استان چهارمحال و بختیاری)

پهنه های کارستی نقش مهمی در تغذیه آبخوان های کارستی دارند، بنابراین شناخت عوامل موثر در تحول کارست و پهنه بندی آن در زمینه مطالعاتمربوط به منابع آب کارست دارای جایگاه ویژه ای هستند. نتایج حاصل از این مطالعات میتواند جهت مدیریت کمی و کیفی و حفاظت از این منابعمورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش، پهنه بندی توده های کارستی دیمه و پیرغار در استان چهارمحال و بختیاری واقع در زون مرتفع زاگرسمی باشد. توده مورد نظر به دلیل رخنمون سنگ های کربناته و وجود دیگر متغیرهای تاثیرگذار، مستعد پدیده کارست زایی بوده و در آن چشمه هایزیادی به عنوان خروجی آبخوان کارستی وجود دارد. در این پژوهش لیتولوژی، فاصله از گسل، ارتفاع، شیب، جهت شیب، بارش، دما، کاربریاراضی، طبقات اقلیمی گذشته و خاک با توجه به تابع مورد نیاز هر کدام، فازی سازی شده و با استفاده از عملگر گامای ۸ / ۰ تلفیق شدند در پایاننقشه پهنه بندی توسعه کارست سطحی منطقه تهیه شد. این نقشه در چهار طبقه فاقد کارست، کارست با توسعه کم، کارست با توسعه متوسط وکارست با توسعه زیاد با استفاده از روش شکستگی های طبیعی طبقه بندی شد. با توجه به نیاز به لایه ی فروچاله ها برای بررسی صحت پهنه بندیتوسعه کارست منطقه مورد مطالعه، با استفاده از روش روش موسوم به SCCL اقدام به شناسایی فروچاله های کارستی و تهیه نقشه توزیع فضاییآنها گردید. نتایج تحقیق حاکی از این است که فروچاله ها در طبقات کارست سه گانه قرار گرفته اند و کارایی مدل منطق فازی برای پهنه بندیکارست سطحی در این منطقه را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

توده کارستی ، مدل منطق فازی ، مدلسازی فروچاله های کارستی ، چهارمحال و بختیاری