توسعه و ارزیابی مدل بهینه سازی شبیه سازی مبتنی برریسک تخصیص منابع آب مطالعه موردی شبکه های آبیاری زاینده رود

بحث عدم قطعیت و خطا درتصمیم گیری ها درمدیریت منابع همواره می تواند تبعات اجتماعی و اقتصادی جدی به همراه داشته باشد این موارد می تواند ناشی ازعوامل مختلفی مانند قیمت عملکرد و پیش بینی جریان باشد که از این بین مورداخر بیشتین مشکلات را معمولا به دنبال دارددراین تحقیق تلاش شده است با استفاده از مفهوم ارزش درمعرض ریسک شرطی CVaR) الگوریتمی به منظور تخصیص بهینه منابع آب درشرایط عدم قطعیت ارایه گردد دراین راستا یک مدل بهینه سازی شبیه سازی با لاظ شرایط کمی و کیفی اب ارایه گردید که قادر است مقادیر بهینه تخصیصی آب را در شبکه های آبیاری محصولات و مراحل رشد آنها با توجه به حداقل ریسک خطا درتصمیم گیری ناشی از پیش بینی جریان محاسبه کند. برای ارزیابی و بررسی روش شناسی ارایه شده از اطلاعات شبکه های آبیاری زاینده رود طی سالهای 87-62 استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، ارزش درمعرض ریسک شرطی ، خسارت ، زاینده رود