تاثیر پلی آکریل آمید، کود دامی، ورمی کمپوست و لجن بیولوژیکی بر پایداری خاکدانه ها، مقاومت فروروی و آب قابل استفاده در یک خاک لوم شنی
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 20، شماره: 3
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-20-3_002
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
تشکیل سله باعث افزایش مقاومت فروروی و کاهش سرعت نفوذ آب به خاک در اثر آبیاری و بارندگی میگردد. هدف ازاین تحقیق، بررسی اثر چهار اصلاح کننده آلی طبیعی و مصنوعی بر پایداری خاکدانهها، مقاومت فروسنجی و آب قابلاستفاده در یک خاک لوم شنی با ساختمان ضعیف در شرایط گلخانهای بود. اصلاح کنندهها در دو سطح شامل پلیآکریل۳/ ۱ و ۴ / ۲ و ۵ و لجن بیولوژیکی ۷ / ۱۲ و ۲۵ ، ورمی کمپوست ۵ / ۰ ، کود گاوی ۵ / ۰ و ۵ / به میزان ۲۵ (PAM) آمید(همگی بر حسب گرم در کیلوگرم خاک هوا خشک) با خاک مخلوط و به طور یکنواخت در تشتهای پلاستیکی و در۰/۷-۰/۸ ) و دمای )FC لولههای پولیکا به ترتیب به ارتفاع ۲۵ و قطرهای ۵۰ و ۱۵ سانتیمتر پر گردیده و در رطوبت۲۲±۴ به مدت ۶ ماه نگهداری (اینکوبه) شدند. تشتها به منظور برداشتن نمونههای خاک برای اندازهگیری پایداری ºCدر زمانهای ۱۲۰ ،۶۰ ،۳۰ ،۷ و ۱۸۰ روز استفاده گردیدند. (AWC) و ظرفیت آب قابل استفاده (WAS) خاکدانهها در آبباعث افزایش PAM در همان زمانها در لولههای پولیکا اندازهگیری شد. هر دو سطح مصرفی (PR) مقاومت فروروینسبت به شاهد و بقیه اصلاح کنندهها گردید و این افزایشتا ۱۸۰ روز دوام داشت. هر دو WAS (p<۰/ معنی دار ( ۰۵در مقایسه با شاهد گردیدند. اثرات اصلاحی PR (p<۰/ و کود دامی باعث کاهش معنیدار ( ۰۵ PAM سطح مصرفیمعنیدار نشد. سطح مصرفی دوم PR و کاهش WAS سطوح مصرفی ورمی کمپوست و لجن بیولوژیکی از نظر افزایشگردید. بر اساس نتایج این تحقیق انتظار میرود که به AWC (p<۰/ همه اصلاح کنندهها باعث افزایش معنیدار ( ۱۰به خاطر هزینه کمتر و یا ۲۵ گرم بر کیلوگرم کود دامی به خاطر سهولت تامین، PAM ۰ گرم بر کیلو گرم / کارگیری ۲۵باعث بهبودی ساختمان و افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاکهای درشت بافت گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شکراله اصغری
دانشگاه محقق اردبیلی
محمدرضا نیشابوری
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
فریبرز عباسی
موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج وزارت جهاد کشاورزی
ناصر علی اصغرزاد
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
شاهین اوستان
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :