ارزیابی آسیب پذیری ساختمانها به منظور مدیریت ریسک زلزله در مناطق شهری (مطالعه موردی: شهرستان کرمانشاه)

ویژگی ها و شرایط حاکم بر فضای شهری و تراکم جمعیت، ساختمانها وسرمایه گذاری های محیطی، توجه به برنامه ریزی مناسب پیرامون مصونیت شهرها در برابر زلزله را ضروری ساخته است. بر این اساس، مدیریت ریسک زلزله امری ضروری به نظر می رسد که جز با داشتن اطلاعات کافی از وضعیت آسیبپذیریهای موجود در منطقه تحت مدیریت، میسر نمی گردد . چرا که آسیبپذیری به عنوان عنصر اساسی و تعیین کننده ریسک مورد توجه قرار می گیرد. مدیریت ریسک موثر سبب کاهش هزینه ها ، اثر بخشی برنامه های مدیریت بحران، و تاثیر مستقیم در مراحل بعدی مدیریت بحران می گردد . شناسایی ریشه ها ی آسیبپذیری در شهر و مجموعه های زیستی در پیشگیری و کاهش اثرات زلزله احتمالی نقش به سزایی دارد. به طوری که وقوع هر زمین لرزه خبر از میزان آسیب پذیری ساختمانهای ناحیه زلزله زده می دهد. بنابراین باید با شناخت وضعیت موجود ساختمانها و تعیین میزان آسیبپذیری کیفی آن ها، راه را جهت مقاومسازی احتمالی بر اساس الویت های مربوطه هموارنمود. در این مقاله، پس از مروری بر ادبیات تخصصی موضوع و بررسی ابعاد مختلف ارزیابی آسیبپذیری در ارتباط با مدیریت ریسک شهری، به ارزیابی آسیبپذیری لرزه ای شهر کرمانشاه پرداخته و در نهایت درسهای لازم را به منظور مدیریت ریسک زلزله در مناطق شهری ایران استخراج مینماییم

کلیدواژه ها:

زلزله ، مدیریت ریسک ، آسیبپذیری ، برنامه ریزی شهری