مطالعه ی ظرفیتهای دراماتیک مقتل الشویچی با نگاهی به داستانهای فرعی و اشخاص استثنایی

مقتل و مقتل خوانی در بین اعراب خوزستان جایگاه ویژهای دارد. مقاتل به عنوان نمود عینی اعتقادات و باورداشتهای اعراب، دارای نقاط قوت بسیاری برای تبدیل شدن به یک اثر دراماتیک را دارند. پژوهش های نگارندگان نشان از وجود و بهره گیری از چند عنصر ویژه دراماتیک در متن عربی مقتل الشویچی دارد. یافته های این پژوهش نشان میدهد که از سویی در طرح داستانهای فرعی، نشانه هایی از نبوغ داستان پردازی غیرکلاسیک که قبلا مبتنی بر پرداخت تنها یک داستان مرکزی در اثر بود و در این مقتل این قاعده تغییریافته به چشم میخورد و از دیگر سو، حضور اشخاص ماورایی که در مقاتل دیگر دیده نمیشوند، مشهود است. نتایج حاصل از این پژوهش مبین ذوق و قریحه ی هنرمندانه ی مردم این خطه از ایران در پرداخت به موضوع شهادت امام حسین(ع) است. با توجه به حضور نگارندگان در مراسم مقتل خوانی روز عاشورای طایفه ی آل منصور خوزستان که صرفا از این مقتل بهره میبرند، و انجام مصاحبه با عوامل اجرایی و مقتلخوان، این پژوهش به صورت ترکیبی از روش کتابخانه ای و میدانی بهره برده است.

کلیدواژه ها:

مقتل الشویچی ، نمایش ، طرح ، شخصیت ، تعریف.