مقایسه تجربیات آزاردیدگی در زنان دارای شاخص توده بدنی بالای مبتلا و غیر مبتلا به اختلال خوردن

شیوع چاقی و اضافه وزن و همراهی آنها با اختلالهای خوردن، مسئله ای نگران کننده برای سلامت است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تجربیات آزاردیدگی در زنان دارای شاخص توده بدنی بالای با و بدون اختلال خوردن بود. پژوهش توصیفی، با طرح علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش مراجعان زن دو کلینیک تغذیه رشت در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه پژوهش شامل ۱۲۷ زن دارای اضافه وزن و چاقی مراجعه کننده به دو مرکز بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به پرسشنامه های تشخیصی اختلالات خوردن استیک ( ۲۰۰۰) و ترومای کودکی برنستاین (۲۰۰۳) پاسخ دادند. طبق نتایج، تجربیات آزاردیدگی در گروه ها تفاوت معنیداری دارند. بنابراین آزاردیدگی نقش مهمی در ابتلا به اختلالهای خوردن دارد و درمان پیامدهای آن قادر است سبب پیشرفتهایی در پیشگیری و درمان اختلالهای خوردن گردد.

کلیدواژه ها:

آزاردیدگی ، اختلال خوردن ، شاخص توده بدنی ، زنان