بررسی تاثیر تکنیک های توانبخشی ریوی درافراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی

سابقه و هدف: بیماری انسدادی مزمن ریوی(Chronic obstructive pulmonary disease)، به گروهی از بیماری ها گفته می شود که باعث انسداد ریان هوا و مشکلات مربوط به تنفس می شوند. این بیماری شایعترین علت مرگ و معلولیت ناشی از بیماری های ریوی است.COPD در میانسالی علامت دار می شود و پیش آگهی آن با افزایش سن وخیم تر خواهد شد. توانبخشی ریوی بخش مهمی از درمان در این بیماران است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اجرای تکنیک های توانبخشی ریوی در افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی انجام شد. مواد وروش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که در بیمارستان های آموزشی منتخب شهر اهواز در سال ۱۴۰۰- ۱۳۹۹روی ۶۰ فرد مبتلا به بیماری COPD انجام شد. بیماران در دو گروه ۳۰ نفره آزمون و شاهد به طور تصادفی قرار گرفتند. شدت بیماری بر اساس نتایج اسپیرومتری سنجیده شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم بررسی وضعیت بالینی بیماران مزمن انسدادی ریه بود. ابتدا کیفیت زندگی بیماران دو گروه به وسیله SF-۱۲ بررسی شد و سپس در گروه آزمون، تکنیک توانبخشی ریه ( فیزیوتراپی قفسه سینه، تمرینات کششی دنده، تنفس دیافراگمی، تمرینات اینتروال مختصر، مصرف ویتامین D ) در طول شش هفته، هر روز صبح و عصر به مدت ۱۵ دقیقه انجام گرفت. در پایان، وضعیت بالینی بیماران دو گروه مجددا اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد اختلاف آماری معنی داری بین شدت تنگی نفس، سرفه، خلط، ظرفیت ریه، الگوی تنفس و صداهای ریه قبل و بعد از مطالعه در گروه آزمون و شاهد وجود دارد. بهبود عملکرد ریه درگروه آزمون که تحت درمان قرارگرفتند، مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پ‍‍‍ژوهش توصیه می شود برای ارتقای کیفت زندگی این بیماران، در برنامه های مراقبتی آن ها تکنیک های توانبخشی لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

بیماری انسدادی مزمن ریوی ، تکنیک های توانبخشی ، کیفیت زندگی بیماران