مدیریت اکولوژیک علفهای هرز بوسیله گیاهان پوششی: اثر روی علفهای هرز زمستانه و استقرار علفهای هرز در کشت سیب زمینی

امروزه کاشت گیاهان پوششی زمستانه به منظور کاهش مصرف علفکش زیاد مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور 1378 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در قالب طرح بلوکهای کامل - آزمایشی در سال زراعی 88 تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای اعمال شده شامل گیاهان پوششی زمستانه چاودار، کلزا، جو، تریتیکاله و تیمار شاهد (بدون گیاه پوششی) بودند. غلات زمستانه مورد استفاده، در زمان برگرداندن بقایا به خاک ماده خشک بیشتری را نسبت به کلزا 82 و 70 درصد وزن خشک علفهای هرز زمستانه را ،86 ، تولید کردند. مالچ زنده چاودار، جو، کلزا و تریتیکاله به ترتیب 89 45 و 75 روز پس از سبز ، نسبت به تیمار شاهد بطور معنیداری کاهش دادند. گیاهان پوششی طی سه مرحله نمونهبرداری ( 15 شدن سیب زمینی)، علفهای هرز کشت سیب زمینی را بطور معنیداری در قیاس با شاهد کنترل کردند. بقایای آمیخته با خاک کلزا و چاودار در طی دوره رشد سیب زمینی بیشترین میزان کنترل علفهای هرز را دارا بودند بطوریکه به ترتیب 61 و 57 درصد میانگین مجموع وزن خشک علفهای هرز را در مقایسه با شاهد کنترل کردند. همچنین تیمارهای مذکور، به ترتیب 36 و 35 درصد میانگین تراکم علفهای هرز کشت سیب زمینی را نسبت به شاهد کاهش دادند. همبستگی معنیداری به ترتیب از نظر تراکم و وزن خشک علفهای هرز کشت سیب زمینی و میانگین وزن غده با عملکرد غده سیب زمینی مشاهده شد. تیمارهای کلزا و چاودار دارای بیشترین عملکرد غده سیب زمینی بودند، بطوریکه به ترتیب 54 و 50 درصد عملکرد بیشتری را در قیاس با شاهد تولید کردند. تیمارهای مذکور میانگین وزن غدههای سیب زمینی را به ترتیب 74 و 38 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دادند.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، عملکرد ، کنترل علف هرز ، گیاهان پوششی