رابطه هوش اخلاقی و قضاوت اخلاقی با تاب آوری دانشجویان

آدمی یگانه موجودی است که در این دنیا طالب سعادت است و اخلاق یکی از ضروریترین نیازهای او جهت دستیابی به سعادت محسوب می شود. انسان با حس اخلاقی متولد می شود حسی که خیلی زود تجلی پیدا می کند. این حس در خانواده ظاهر می شود، بوسیله معلمان الگو می گیرد و توسط اجتماع تغذیه می شود. اما اینکه کودکان چطور میل درونی برای پیروی از قواعد اخلاقی را پیدا می کنند در طی مراحل رشد متفاوت است. هوش اخلاق عبارت است از توانایی تشخیص درست از غلط، انتخاب درست و در نهایت رفتاری مبتنی بر اخلاق. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین هوش اخلاقی و قضاوت اخلاقی با تاب آوری در دانشجویان بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش اجرا در زمره تحقیقات توصیفی بوده .نتایج نشان دادبین متغیرهای هوش اخلاقی و قضاوت اخلاقی باتاب آوری دانشجویان ارتباط معناداری وجود داشته است.همچنین با توجه به پیشینه تحقیق و تحقیقات داخلی و خارجی انجام شدهمی توان نتیجه گرفت مولفه های "درستکاری" ، "مسئولیت پذیری" ، "دلسوزی" وگذشت" با "تاب آوری" همراستاست.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، قضاوت اخلاقی ، تاب آوری