اهمیت واحدهای سنگ شناسی در مطالعات فرسایش و رسوب (مطالعه موردی: حوضه آبخیز زارم رود)

بررسی سازندهای زمین شناسی مختلف در حوضه های آبخیز از اهمیت بالایی برخودار است. از طرفی نقشه واحدهای سنگ شناسی حوضه آبخیز به عنوان پایه و اساس تهیه سایر نقشه ها از جمله فرسایش ورسوبزایی حوضه، نقشه پهنه بندی خطر زمین لغزش، کیفیت آبهای سطحی و زیرزمینی و پتانسیل سیل خیزی بشمار می رود. ویژگیهای ذاتی واحدهای سنگ شناسی عموماً تابع ترکیب کانی شناسی، بافت وساختار آنها می باشد که به عنوان مهمترین عامل در پتانسیل هوازدگی و فرسایش پذیری سازندها بشمار میرود. بررسی حساسیت واحدهای سنگی نسبت به فرسایش در این تحقیق بر مبناء ویژگی های ذاتی سنگ انجام گرفته است. بدین منظور نقشه واحدهای سنگ شناسی حوضه زارم رود تهیه و سپس استعداد فرسایش پذیری آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که سازندهای آهکی بدلیل سیمان خوبی که دارند نسبت به فرسایش مقاوم بوده و قابلیت رسوبزایی کمی دارند در مقابل مارنهای میوسن و لس ها و آبرفت های کواترنری موجود در حوضه حساسیت بالایی به فرسایش دارند و عامل مهم رسوبزایی در حوضه بشمار می روند.

کلیدواژه ها:

واحدهای سنگ شناسی ، فرسایش و رسوب ، حوضه های آبخیز ، حوضه زارم رود