رابطه اضطراب و ادراک از تعارض والدین با رفتارهای خود آسیب رسان در دانش آموزان پسر

هدف از این مقاله بررسی رابطه اضطراب و ادراک از تعارض والدین با رفتارهای خود آسیب رسان در دانش آموزان پسر به صورت مطالعات مروری نظاممند است. روابط اجتماعی ضعیف، به نوبه خود، ممکن است خطر دانشآموزان را برای پیامدهای منفی مانند اضطراب بیشتر کند. نوجوانی یکی از حساسترین مراحل تحول انسان به شمار میرود. سنین نوجوانی همراه با تغییرات سریع الگوهای رفتاری است و این تغییرات، نوجوان رادر معرض گسترش رفتارهای پر خطر بهداشتی قرار میدهد که تاثیر آن تا سالها بعد، حتی تا آخر عمر باقی می ماند. تحقیقات نشان دادهاند که برخی از نوجوانان به راحتی و با آرامش بیشتری از این مرحله گذر کرده ولی برخی دیگر از نوجوانان مشکلات زیادی در طی این مراحل دارند. شناسایی عوامل موثر بر این بحرانها و پیامدهای روانشناختی مربوط به دوران نوجوانی، از اهمیت اساسی برخوردار بوده و از عوامل موثر در پیامدهای روانشناختی نوجوانی با توجه به ادبیات مطرح شده ادراک نوجوانان از تعارض بین والدین و اضطراب است. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مروری نظام مند است. جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاه های داده های الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی (SID)، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، pubmed، web of science، google scholar و sciencedirectبدون محدودیت زمانی در ایران انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که متغیرهای اضطراب و ادارک تعارض والدین به صورت میانجی و مستقیم رفتارهای خودآسیب رسان را پیش بینی میکنند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، ادراک از تعارض والدین ، رفتارهای خود آسیب رسان ، دانش آموزان پسر.