تمرکز زدایی از مدیریت نظام آموزشی

تمرکز زدایی یک روش اداری برای واگذاری مسئولیت بیشتر از مرکز (وزارت آموزش و پرورش ) ، به سطح مقامات محلی (مدارس) است.همچنین تمرکز زدایی جابجایی حجم کار از سازمان مرکزی به کارکنان و مدیران سطوح پایین می باشد.این روش راهبردی است برای بیرون رفت از حالت تمرکز به سمت عدم تمرکز جهت بهبود ارتقای کیفیت مدیریت آموزشی و به تبع آن مدارس ، دادن آزادی و عمل بیشتر به مدیران رده پایین و مقامات محلی ، جلب همکاری و مشارکت و همدلی بیشتر بین مقامات مرکزی و محلی ، تفویض اختیار بیشتر به مدیران مدارس و مقامات محلی و ...، تحقیقات انجام یافته حاکی از آن است که بیشتر کشورهای توسعه یافته از جمله انگلیس و ژاپن ، تمرکز زدایی را جهت بیرن رفت از حالت متمرکز به کار گرفته اند.اهمیت این مقاله در این است که با روش توصیفی - تحلیلی تمرکز زدایی را تبیین و تشریح نموده و راهکارهای بیرون رفت از حالت مدیریت متمرکز را بررسی و شرح داده است.تعریف و تبین مدیریت مدیریت غیر متمرکز ، تمرکز زدایی ، ارائه راهبرد و راهکار تمرکز زدایی به مسئولان نظام آموزشی با بهره گیری از تجارب کشورهای پیشرفته از اهداف نگارش این مقاله به شمار می رود. در این مقاله ، تفویض اختیار ، مدیریت مشارکتی و مدرسه محوری (خودگردانی مدارس) ، راهکار تمرکز زدایی بیان شده است که امید است مورد توجه و اهتمام مدیران و تصمیم گیران نظام آموزشی کشورمان قرار گرفته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرکز زدایی ، مدیریت متمرکز ، مدرسه محوری ، مدیریت مشارکت ، نظام آموزشی