ارزیابی شدت روشنایی بخش های دیالیز و تالاسمی بیمارستان امام خمینی (ره) کنگان در سال ۱۳۹۸

نور یکی از مهم ترین مباحث فیزیکی محیط کار را تشکیل می دهد که کمبود یا ازدیاد آن می تواند بر سلامتی و عملکرد افراد تاثیر گذاشته و نیز موجب اثرات روانی و حتی سبب بروز حوادث شود. می گیرد. این مطالعه با هدف ارزیابی شدت روشنایی بخش های دیالیز و تالاسمی بیمارستان امام خمینی (ره) کنگان در سال ۱۳۹۸ صورت گرفت.روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده که در زمستان سال ۱۳۹۸ در بخش های دیالیز و تالاسمی بیمارستان امام خمینی (ره) کنگان انجام گردید. میزان شدت روشنایی در بخش های مورد مطالعه بیمارستان توسط دستگاه لوکس متر مدل Hagner EC۱ در ساعات اولیه روز (۱۰) صبح اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش (۲۱ تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که ۴۸/۱۴ درصد ایستگاه های ارزیابی شده بخش دیالیز و ۸۵/۱۸ ایستگاه های ارزیابی شده بخش تالاسمی در محدوده پایین تر از حداقل روشنایی مورد نیاز استاندارد قرار دارند. همچنین میانگین شدت روشنایی در بخش های دیالیز و تالاسمی به ترتیب ۲۰۵ و ۱۹۴ لوکس می باشد که از حد استاندارد توصیه شده برای هر بخش کمتر می باشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شدت روشنایی در بخش های ذکر شده مطلوب نمی باشد. جهت بهبود نواقص سیستم های روشنایی می بایست نسبت به افزایش تعداد منابع روشنایی، تعویض به موقع لامپ های سوخته و نظافت دوره ای منابع روشنایی اقدام گردد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، روشنایی ، بیمارستان ، کنگان