پیش بینی حساسیت زمین لغزش با استفاده از مدل های ترکیبی فاصله ماهالانوبیس و یادگیری ماشین (مطالعه موردی: حوزه آبخیز اوغان، استان گلستان)
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های دانش زمین، دوره: 11، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 467
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESRJ-11-2_001
تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1400
چکیده مقاله:
هدف از تحقیق پیش رو، پهنه بندی حساسیت زمینلغزش در حوزه آبخیز اوغان، واقع در استان گلستان میباشد. بدین منظور از دو مدل توانمند دادهکاوی شامل جنگل تصادفی و بیشینه آنتروپی استفاده گردید. زمینلغزشها با استفاده از الگوریتم فاصله ماهالانوبیس به دو دسته ۷۰ درصد (واسنجی پارامترها و تعلیم مدلها) و ۳۰ درصد (اعتبارسنجی نتایج مدلها) تقسیم شدند. همچنین با توجه به مرور منابع گسترده، ۱۵ عامل موثر بر وقوع زمینلغزش در منطقه موردمطالعه با روش تورم واریانس غربال، عوامل بهینه انتخاب و لایههای رقومی عوامل در سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه شدند. بهمنظور ارزیابی نتایج مدلها (قدرت یادگیری و اعتبارسنجی نتایج) از مقدار مساحت زیرمنحنی تشخیص عملکرد نسبی با استفاده از دو دسته داده واسنجی و اعتبارسنجی استفاده شد. نتایج حاصل از ارزیابی قدرت یادگیری مدلها نشان داد که مدل جنگل تصادفی و بیشینه آنتروپی به ترتیب با مقادیر سطح زیر منحنی ۹۲۳/۰ و ۹۱/۰ دارای قدرت یاگیری و برازش نسبتا مشابهی میباشند. اگرچه در مرحله اعتبارسنجی مشخص گردید که مدل جنگل تصادفی با مقدار ۹/۰ نسبت به مدل بیشینه آنتروپی با مقدار ۸۵/۰ قدرت پیشبینی و تعمیم نتایج بالاتری دارد. لذا مدل جنگل تصادفی به عنوان مدل برتر در ارزیابی حساسیت زمینلغزش حوزه آبخیز اوغان معرفی گردید. براساس نتایج مدل جنگل تصادفی، حدود ۱۰ درصد از حوزه آبخیز اوغان در پهنه حساسیت زیاد و خیلیزیاد بهوقوع زمینلغزش قرار گرفته است. همچنین، عوامل بارش، شاخص تفاضلی پوشش گیاهی نرمال شده، شاخص ارتفاع از سطح نزدیک ترین زهکش، سنگشناسی و فاصله از جاده به عنوان مهمترین عوامل موثر در وقوع زمینلغزشهای منطقه معرفی گردیدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آیدینگ کرنژادی
گروه آبخیزداری، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مجید اونق
گروه آبخیزداری، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
حمیدرضا پورقاسمی
گروه مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
عبدالرضا بهره مند
گروه آبخیزداری، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
منوچهر معتمدی
دانشگاه SNHU، نیوهمپشیر، آمریکا
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :