برآورد ارتفاع رواناب به روش های تجربی مختلف و محاسبه دبی اوج سیلاب در دوره بازگشتهای مختلف با استفاده از روش استدلالی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز گوشه شهنشاه، استان لرستان)

تعیین پارامترهای هیدرولوژیکی حوزه آبخیزمثل ارتفاع و دبی اوج و.... از دید ایمنی ، جنبه اقتصادی طرح وعملکرد سازه های هیدرولیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.با توجه به اینکه اکثر حوزه های آبخیز کشورمان فاقد ایستگاه هیدرومتری می باشند برای برآورد این پارامترها می توان از روشهای غیر مستقیم (مثلا روابط تجربی یا روشهای شبیه سازی) استفاده کرد. تحقیق حاضر به منظور برآورد ارتفاع رواناب و محاسبه دبی اوج رواناب از طریق روش استدلالی در حوزه آبخیز گوشه شهنشاه انجام شده است. تعیین دبی حداکثر لحظه ای با استفاده از داده های موجود جهت پیش بینی سیلاب های شدید با دوره برگشت های مختلف به منظور دستیابی به راهکارهای صحیح مدیریتی برای حفاظت و احیا حوزه آبخیز ضروری می باشد. از این رو می توان به این نتیجه رسید که با پیش بینی وقوع سیلاب های شدید با دوره بازگشت های مختلف در منطقه با تدابیر مناسب برنامه ریزی های کوتاه و بلند مدت و ارائه راهکارهای بیولوژیکی و حفاظتی در منطقه علاوه بر اصلاح و احیا این منطقه از وقوع چنین سیلاب هایی جلوگیری کرده و محیط مساعدتری را برای بهبود وضعیت اکولوژیک منطقه فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

ارتفاع رواناب ، دبی اوج سیل ، روش استدلالی ، حوزه آبخیز گوشه شهنشاه.