اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر وابستگی به اینترنت در نوجوانان دختر متوسطه دوم

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر وابستگی به اینترنت در نوجوانان دختر بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش اموزان دختر متوسطه دوم شهرکرد در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ بودند که از بین آنها تعداد ۶۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در و گروه آزمایش و یک کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه وابستگی به اینترنت یانگ ۱۹۸۸، بود که طی دو مرحله پیش ازمون و پس آزمون تکمیل شدند. گروه ازمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد ارائه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش وابستگی به اینترنت ۰/۵۴۰ موثر بود. P<۰/۰۱ نتیجه گیری شد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از توانایی و قابلیت لازم برای تعدیل وابستگی به اینترنت دانش اوزان دختر متوسطه دوم برخوردار است.

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش و تعهد ، وابستگی به اینترنت ، دانش آموزان