بررسی مهارت حل مسئله و تاثیر آن بر مولفه های ارتباط معلم-شاگرد، رضایت از زندگی و معنای تحصیل در دانش آموزان دوره متوسطه

مهارت حل مسئله مجموعه ای از توانایی ها که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورند. ارتباط معلم-دانش آموز نوعی ارتباط شناختی، رفتاری و هیجانی پایداری است که در طول تعاملات بلند مدت به تدریج بین دانش آموزان و معلمان شکل می گیرد و با رشد و پیشرفت دانش آموزان بسیار مرتبط است. رضایت از زندگی یکی از واکنش های انسانی در زندگی فردی و اجتماعی و به عنوان ارزیابی کلی فرد از زندگی است.موضوع پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله بر معنای تحصیل دانش آموزان، تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله بر ارتباط معلم-شاگرد و تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله بر رضایت از زندگی دانش آموزان می باشد. ابزارهای اندازه گیری در پژوهش حاضر پرسشنامه های استاندارد ارتباط معلم-دانش آموز، مورری و زوواک، رضایت از زندگی در دانش آموزان هیوبنر، پرسشنامه معنای تحصیلی هندرسون-کینگ و اسمیت بوده است.برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ بهره برده شده است.بر اساس یافته های به دست آمده در پژوهش حاضر مشخص گردید که آموزش حل مسئله بر معنای تحصیل دانش آموزان، تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله بر ارتباط معلم-شاگرد و تعیین اثربخشی آموزش حل مسئله بر رضایت از زندگی دانش آموزان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

ارتباط رفتاری ، رضایت از زندگی ، ارتباط شناختی ، حل مسئله