تجزیه خوشهای پرایمینگهای مختلف بر اساس پارامترهای رشدی در شنبلیله تحت شرایط تنش شوری

آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1389 اجرا شد. تیمارها پس از تجزیه خوشهای شامل فاکتور اول (نیتروکسین CaCl2 ds.m-1 4)+12 ساعت پرایم وCaCl2 (ds.m-1 4)+24 ساعت پرایم وNaCl ds.m-1 4)+24ساعت پرایم ،NaCl (ds.m-1 8)+24 ساعت پرایم)، عدم تلقیحPEG و فاکتور دوم 4 سطح شوری (صفر، 4و8و12 ds.m-1 بود. نتایج نشان داد که از بین صفات اندازه گیری شده اثر پیش تیمار بذر بر تعداد برگچه و طول ساقهچه بسیار معنیدار بود، در حالیکه تعداد شاخه فرعی و طول ریشهچه تحت تأثیر پیش تیمار قرار نگرفت. شوری تأثیر معنیداری بر تمامی صفات مورد بررسی به جز طول ریشهچه داشت. اثر متقابل پیش تیمار و شوری نیز بر تمامی صفات مورد بررسی به جز طول ریشهچه معنیدار بود. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که بیوپرایمینگ نیتروکسین از مهمترین تکنیکهای بهبود کمی و کیفی پارامترهای رشدی گیاه شنبلیله تحت شرایط نامساعد (تنش شوری) در این آزمایش بود

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، پارامترهای رشدی ، شنبلیله ، شوری