تلقیح متقابل قارچ های اندوفایت هم زیست در ژنوتیپ های فسکیوی بلند و ردیابی آن از طریق مارکرهای مولکولی ‭DNA‬

رابطه همزیستی بین گراس ها و قارچ های اندوفایت یکی از مهترین همزیستی ها در طبیعت می باشد. این قارچ ها عضو خانواده ‭Clavicipitaceae ‬هستند که با گراس های زیرخانواده ‭Pooideae ‬همزیست می باشند. قارچ های اندوفایت در گراس ها به صورت بین سلولی و بدون علایم بیماریزایی در داخل میزبان رشد می کنند. میسلیوم قارچ در تمام اندام ها به جز ریشه یافت می شود، ولی میزان آن در غلاف برگ بیشتر است. این قارچ ها تولید مثل جنسی ندارند، اما در داخل تخمک ها رشد می کنند و وارد بذرشده و به نسل بعد انتقال می یابند. اندوفایت ها اثرات مفیدی بر روی میزبان خود دارند. این اثرات شامل مقاومت به حشرات و بیماری ها و مقاومت به تنش های محیطی از قبیل خشکی، اسیدی بودن خاک، کمبود عناصر غذایی، شوری و تغییرات ‭pH ‬می باشند. از طرفی قارچ های اندوفایت با میزبان خود اثر متقابل دارند و روش های تلقیح متقابل قارچ های اندوفایت به داخل گراس ها این امکان را فراهم می کند که این اثرات متقابل بهتر مطالعه شوند. هدف این تحقیق بررسی روش های تلقیح مصنوعی و تعیین برترین روش به منظور انتقال سریع قارچ از یک ژنوتیپ گیاهی به سایر ژنوتیپ های مختلف گیاهی بود. در این تحقیق دو ژنوتیپ گیاهی ‮‭83‬ و ‮‭75‬ انتخاب و قارچ های اندوفایت همزیست با آنها استخراج گردیدند. از شش روش مختلف شامل روش لچ و کریستن سن، قرار دادن میسلیوم قارچ روی کلیوپتیل بدون زخم زدن، قرار دادن میسلیوم قارچ در داخل بذر، روش جوهانسن-سیکالس و همکاران، تلقیح میسلیوم قارچ به گیاهچه های حاصل از بذر در گلدان های حاوی ماسه وتزریق میسلیوم قارچ توسط سرنگ به داخل طوقه و ساقه کلون های ایجاد شده از گیاهان منفی بود. وجود قارچ های اندوفایت در میزبان های جدید با روش های میکروسکوپی، نشانگر مولکولی ‭AFLP ‬و اصول کخ بررسی شدند. در این تحقیق روش لچ و کریستنسن با موفقیت همراه بود و تنها از طریق این روش، قارچ های اندوفایت گرفته شده از یک ژنوتیپ با موفقیت وارد همان ژنوتیپ و دیگر ژنوتیپ ها شدند. با استفاده از پنج روش دیگر، هیچ گیاهی که حاوی قارچ اندوفایت باشد، بدست نیامد. به نظر می رسد موفقیت درتلقیح متقابل به زخم زدن و جوانی گیاهچه ها بستگی دارد. روش های بررسی گیاهان تلقیح شده در میزبان های جدید گیاهی مشخص کرد که روش های میکروسکوپی برای تشخیص وجود قارچ مناسب می باشند. نشانگر ‭AFLP ‬وجود قارچ در بعضی از گیاهانی که به طور مصنوعی تلقیح شده بودند را تایید کرد. در حالیکه در مورد بعضی دیگر از گیاهان تلقیح شده وجوداین قارچ ها با این نشانگر تایید نشد. علت این امر می تواند به دلیل کم بودن میسیلیوم قارچ در این میزبان های جدید باشد. استفاده از اصل کخ نشان دادکه قارچ های اندوفایت در میزبان های جدید از لحاظ مرفولوژی و ظاهری تغییر نمی کنند. وارد کردن قارچ های اندوفایت در میزبان های جدید باید با احتیاط و با توجه به فواید و مضرات آن انجام شود. واژه های کلیدی: همزیستی، قارچ های اندوفایت، نشانگر مولکولی ‭AFLP‬، تلقیح متقابل، فسکیو