تاثیر مولفه های ظرفیت جذب دانش بر عملکرد نوآوری در ادارات مرکزی بانک سپه - تهران

ظرفیت جذب، به عنوان توانایی یک سازمان برای تشخیص ارزش اطلاعات جدید از منابع بیرونی، شبیه سازی وبه کارگیری آن برای اهداف تجاری، میتواند بروندادهای سازمانی مهمی چون عملکرد نوآورانه را خلق کند. هدف ازپژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر مولفه های ظرفیت جذب دانش بر عملکرد نوآوری در ادارات مرکزی بانک سپه - تهران بوده؛تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کارکنان ادارات مرکزی بانک سپه - تهران در تابستان سال 1398 ، بتعداد 245 نفر بوده و روش نمونه گیری؛ بصورت طبقه ای نسبی با فرمول کوکران و به تعداد 150 تعیین گردید. داده ها از طریق نرم افزارهای SMARTPLS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تائیدی استفاده گردید. آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد، متغیر کسب دانش بر انتقال دانش و بهره برداری از دانش، متغیر ترکیب دانش بر انتقال دانش و بهره برداری از دانش و متغیر بهره برداری از دانش بر عملکرد نوآوری، تاثیر معنادار و مثبتی دارد، بدین نحو که با بهبود وضعیت متغیر پیشبین، متغیر ملاک ارتقاء می یابد، پس فرضیه های اول، دوم، سوم، چهارم و ششم تحقیق، تایید گردید. همچنین؛ در فرضیه های پنجم، هفتم و هشتم، متغیرهای انتقال دانش، کسب دانش و ترکیب دانش بر عملکرد نوآوری، فاقد تاثیر معنادار بوده، لذا فرضیه های مذکور، رد گردید. در پایان با توجه به نتایج حاصل، به منظور بهبود عملکرد نوآوری کارکنان در محیط کار، از طریق ارتقاء جذب دانش، پیشنهاداتی کاربردی و قابل اجرا ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

ظرفیت جذب دانش ، عملکرد نوآوری ، ادارات مرکزی بانک سپه - تهران.