بهینه سازی در جانمایی حوضچه های نگهداشت آب های سطحی شهری با ملاحظات تغییر اقلیم

از منظر هیدرولوژی، تغیرات اقلیمی از یک سو و از سوی دیگر توسعه شهر نشینی و در نتیجه کاهش سطوح نفوذ ناپذیر دو عامل افزایش ریسک سیلاب هستند. این مقاله مدیریت خطر پذیری سیلاب شهری را با هدف کاهش آبگرفتگی و بهبود پارامترهای زیست محیطی با در نظرگیری اثرات تغییر اقلیم ارائه می نماید. با توجه به تعدد روش ها و دامنه تغییرات پارامترها، از یک مدل بهینه سازی چند هدفه با استفاده از الگوریتمژنتیک چند هدفه توسعه یافته استفاده می شود که با یک مدل شبیه سازی شبکه جمع آوری آب های سطحی توسط نرم افزار SWMM ترکیب می شود. اهداف مدل بهینه سازی پیدا نمودن مکان مناسب برای جانمایی حوضچه های نگهداشت و نیز بهینه سازی ابعاد و اندازه آنها با در نظر گیری محدودیت های اقتصادی می باشد. کاربرد روش پیشنهادی بر روی مطالعه موردی شبکه جمع آوری آب های سطحی شهر رباط کریم واقع در استان تهران تشریح شد. نتایج نشان می دهد در صورت استفاده از بهینه سازی در مکان یابی حوضچه های نگهداشت، میتوان ریسک های سیلاب کمتر و تا 27 درصدی را انتظار داشت.

کلیدواژه ها:

مدیریت سیلاب شهری ، SWMM ، توسعه پایدار ، الگوریتم ژنتیک چند هدفه ، تغییرات اقلیم