کاربرد مهندسی ارزش در بهینه سازی سیستمهای سرمایش و گرمایش ایستگاه های آتش نشانی (مطالعه موردی: ایستگاه آتش نشانی شهرک گویم شیراز)

امروزه با افزایش هزینه های انرژی در کشور، سازمانها به دنبال روشهایی هستند که بتوانند علاوه بر افزایش کارایی سیستمهای سرمایشی و گرمایشی، مصرف سوخت و انرژی را تا حد امکان کاهش دهند. با توجه به اینکه سیستمهای سرمایش و گرمایش جزء مهمترین تجهیزات در ساختمانهای امروزی هستند، انتخاب مناسب این تجهیزات میتواند مصرف انرژی و هزینه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف کاربرد مهندسی ارزش (VE) به عنوان روشی کارآمد در بهینه سازی سیستمهای سرمایش و گرمایش ایستگاه های تیپ بزرگ آتش نشانی انجام شده است. در ابتدا طرح اولیه سیستمهای سرمایش و گرمایش ایستگاه آتش نشانی گویم مبنای کار قرار گرفت. سپس روش مهندسی ارزش در دو مرحله پیش مطالعه و مطالعه ارزش بکار گرفته شد. به منظور بهبود یا جایگزینی سیستمهای سرمایش و گرمایش در ایستگاه آتش نشانی، شش سناریو بررسی شد. با توجه به نتایج پژوهش، بکارگیری سیستم داکت اسپیلت با کویل آبگرم از پکیج گرمایشی ، سیستم جریان متغیر مبرد (VRF( و استفاده از چیلرهای تراکمی به ترتیب در اولویت اول تا سوم قرار گرفتند. نتایج پژوهش میتواند منجر به کاهش هزینه های دوره ساخت و کاهش مصرف انرژی در زمان بهره برداری گردد.

کلیدواژه ها:

مهندسی ارزش ، بهینه سازی ، سیستم سرمایش ، سیستم گرمایش ، تحلیل کارکرد.