اثر تنش شوری و سالیسیلیک اسید برسیستم دفاع آنتی اکسیدانی در گیاه ذرت (Zea ) mays L

تنش شوری در گیاهان منجر به تنش هایی نظیر سمیت یونی، تنش اسمزی و تنش اکسیداتیو می گردد. سالیسیلیک اسید یک ترکیب فنلی است، این ترکیبات می توانند به عنوان تنظیم کننده های رشد عمل نمایند. در این مطالعه، نش سالیسیلیک اسید در کاهش تنش شوری در گیاه ذرت مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، تیمارهای اسید سالیسیلیک در 3 سطح( شاهد، خیساندن بذر در محلول اسید سالیسیلیک 0/1 میلی مولار) و شوری در 2 سطح (0 و 80 میلی مولار) مطالعه شدند. در این گیاهان، شوری باعث افزایش پراکسیداسیون لیپید و نشت یونی گردید. علاوه بر این تنش شوری محتوای آسکوربات و ترکیبات فنلی را در گیاهان تحت تیمار کاهش داد و سبب افزایش استرس اکسیداتیو گردید، در حالیکه پیش تیمار اسید سالیسیلیک پراکسیداسیون لیپید و نشت یونی را کاهش داد، این عمل از طریق افزایش در آنتی اکسیدانهای غیر آنزیمی از جمله آسکوربات و ترکیبات فنلی انجام گرفت. همچنین اسید سالیسیلیک فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیداتیو برای مثال کاتالاز (CAT)، اسکوربات پراکسیداز(APX) و پراکسیداز (GPOD) را افزایش داد. افزایش در فعالیت این آنتی اکسیدان نقش موثر آنها را در کاهش گونه های واکنش پذیر اکسیژن و افزایش مقاومت گیاهان در شرایط تنش شوری را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سالیسیلیک اسید ، آنزیمهای اکسدانی ، اسکوربات ، ترکیبات فنلی ، تنش شوری