نقش خودکارآمدی تحصیلی و سبک های یادگیری در اشتیاق تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرکرد

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش خودکارآمدی تحصیلی و سبک های یادگیری در اشتیاق تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهرکرد در سال تحصیلی 1399-1398 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری شامل 120 نفر از دانش آموزان پسر ششم ابتدایی شهرکرد بود که با روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های استاندارد سبک یادگیری کلب (1985)، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومفیلد، پاریس (2004) و خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان (1999) بود. پایایی پرسشنامه های سبک یادگیری، خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/84، 0/79 و 0/74 برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد و جهت بررسی فرضیه ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارآمدی تحصیلی هم بطور مستقیم و هم بطور غیرمستقیم از طریق سبک های یادگیری بر اشتیاق تحصیلی تاثیر می گذارد. همچنین نتایج نشان داد سبک های یادگیری بر اشتیاق تحصیلی و نیز خودکارآمدی تحصیلی بر سبک های یادگیری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق تحصیلی ، سبک های یادگیری ، خودکارآمدی تحصیلی ، مدارس ابتدایی