ارزیابی سه رقت آنتی ژن E. coli در ایمنی زایی موش های نژاد Balb/C

ای-کولی انتروتوکسیژنیک ) ETEC ( شایع ترین عامل اسهال باکتریایی و مرگ و میر درگوساله ها است. به علت مقاومتهای آنتی بیوتیکی مطالعه بر روی واکسن به عنوان مهم ترین راه پیشگیری از این بیماری مورد توجه است. سه رقت آنتی ژن ای-کولی K99 به منظور ایمنی زایی آن در مو شهای نژاد balb/C مورد ارزیابی قرار گرفت. باکتری کشت شده با فرمالین غیر فعال و دو بار با PBS شسته شد. رسوب حاصل طبق استاندارد مک فارلند در سه غلظت 3 ×3،1011×107 و 3×1013 واحد تشکیل کلنی بر میل یلیتر به ترتیب در گروه های اول، دوم و سوم تنظیم گردید. سه گروه 10 تایی موش به عنوان گروه مورد آزمایش دو دز تزریق به فاصله دو هفته به صورت زیر پوستی دریافت نمودند. به گروه 10 تایی کنترل نیز تمام محتویات بجز جرم باکتری به همین روش تزریق شد. خون گیری ازمو شها به مدت ده هفته ادامه یافت و عیار آنتی بادی با روش الایزا تعیین شد. تیترسرمی درگروه های آزمایش از هفته چهارم تا هشتم افزایش و سپس بتدریج کاهش داشت. در حالیکه تفاوت در گروه دوم و سوم مشاهده نشد ) 05 / p < 0 (، اما بین گروه های اول و دوم، و اول و سوم افزایش تیتر ملاحظه گردید p < 0/05( (. اگرچه این ایمنی زایی ممکن است اختصاصی نباشد اما کامل است، یعنی برعلیه هر کدام از اپی تو پهای آنتی ژن باکتری آنتی بادی تولید شده است. زمانی که جایگاه های سلول های ایمنی توسط اپی توپ های آنتی ژن پر و سپس اشباع شود، افزایش بیش از حد غلظت آنتی ژن تاثیر چندانی بر میزان ایمنی زایی ندارد

کلیدواژه ها:

آنتی ژن E. coli K99 ، ایمنی زایی ، موش ، الایزا