اثر تاماگوچی: مفهوم رفاقت و احساس نوستالژیا

در روان شناسی ادراکی و دانش شناختی در حوزه هوش مصنوعی، اثر تاماگوچی به احساس وابستگی و میل شدید به ماشین ها، ربات ها و عوامل نرم افزاری گفته می شود، گونه ای از تعلق خاطر به چیزهای مجازی و احساس نوستالژیک نسبت به بازی ها، کنسول ها و اپلیکیشن های موبایل. مشاهدات و تحقیقات اجتماعی همواره نشان می دهد که میل و احساس اسرارآمیزی در انسان وجود دارد که باعث وابسته شدنش به چیزهای مجازی است و عامل ایجاد احساس نوستالژیک به موجودات بدون حس و ربات وار می شود.

انتخاب شخصیت های دوگانه کلانتر در بازی نسخه سگا «سانست رایدرز»: بازی کلانتر یا سوارکاران غروب نام یک بازی ویدیویی برای نینتندو و سگا از شرکت کونامی است که در سال ۱۳۵۰ خورشیدی وارد بازار شد. شخصیت ها از روی فیلم های «باد اسپنسر» و «ترنس هیل» ساخته شده اند. همیشه بدون هیچ دعوایی بین من و برادرم، او «بیلی» لاغر، موبور و آبی پوش را انتخاب می کرد و من بی دلیل عاشق «کورمانو» بودم، مرد چاق با کلاه بنفش و موهایی مشکی رنگ. شخصیت خود را انتخاب کنید، یک دختر تنها و معصوم در چنگال مردان بی رحم غرب وحشی اسیر شده و منتظر شماست.

هاپوی نگران در افق آبی رنگ یک چمنزار سبز با مرغابی های سیاه: یکی دیگه از اون بازی های قدیمی دوران سلطنت نینتندو و آتاری، بازی هایی که این روزها با دیدن عکس هاشون یک باره میخکوب می شم و به یاد کودکانه هایم و کودکی های هر روز و هنوز می افتم. باید جلوی صفحه تلویزیون قرار می گرفتی با یک تفنگ نوری در دست و منتظر پرواز مرغابی ها می شدی و ناجوانمردانه شلیک می کردی. تیر که به هدف می خورد، سگ مهربانی از پشت چمنزار برایت مرغابی ها را می گرفت و نشانت می داد. یادمه که قیافه سگه هیچ وقت راضی و خوشحال نبود، انگار تشویش و اضطراب داشت، موفقیت های من و شلیک های به هدف خورده من هیچ وقت اون سگ رو شاد نکرد. این روزها هم وضع فرق نکرده، دیگه هیچ شکاری شادم نمی کنه، تیرهای تفنگ زندگیم، به هدف بخوره یا نخوره برام فرقی نداره، این روزها دلم برای همه مرغابی هایی که زدم می سوزه و پشیمونم که چرا معنای نگاه های «تو» را نفهمیدم. نگاه این سگ برای من زیباترین لحظه بازی بود، لحظه مرموزی که سادگی کودکانه را بر هم می زد. خورشید اون چمنزار دیگه غروب کرده و من «خواب برگشتن» می بینم، قدم به قدم.

تاماگوچی یک مینی کنسول تخم مرغی شکل بود، واژه ای که از ترکیب دو واژه ژاپنی «تاماگو» به معنای تخم مرغ و «اوچی» به معنای مراقبت کردن ساخته شده است. تاماگوچی توانست شهرت و محبوبیت جهانی را در طول سال های متمادی برای خود به دست آورد. اولین موفقیت برای یک سرگرمی مبتنی بر یک «جان دار مجازی» که با آمدنش یک باره، مرز جدیدی برای نفوذ بازی و رفاقت نوستالژیک در فضای مجازی و در روزمرگی انسان ها تعریف کرد. با حذف واقع گرایی بصری و رویکرد رفتاری از شبیه سازی های در حال رشد و تمرکز روی تاثیرات روان شناختی، ژانر جدیدی از سرگرمی در جهان معرفی شد. شکل مانگا گونه و بامزه این موجود کوچک، شاید دلیل پذیرش آن در میان بیشتر مردم و نسل تازه ای از کودکان بود.
شرکت باندای در نوامبر سال ۹۶ میلادی تاماگوچی را روانه بازار کرد و در کمتر از یک سال بیش از ۱۰ میلیون نسخه در ژاپن به فروش رساند. در آغاز فروش آن در بازارهای خارجی، ۴۰۰ میلیون نسخه فروخته شد. کاربر وظیفه دارد که جان دار مجازی را در نمایش گر کوچک دستگاه جیبی، از لحظه سر از تخم در آوردن تا مرگش، بزرگ کند و همراهش باشد. کنش ها و فعالیت های کاربر شامل تغذیه، شست وشو، بازی، مداوا، ستایش یا سرزنش او و خواباندنش می شود. با طی مراحل رشد، بچه دایناسور بسته به نحوه پرورش دستخوش یک دگردیسی می شود، خوشحال و سلامت بودنش، با خوش فرمی نشان داده می شود. یک تاماگوچی ممکن است یک باره در مراحل اولیه رشدش بیمار شود و از دنیا برود، پس باید به هر قیمتی، برای زنده نگه داشتن و استمرار نوستالژی های دوست مجازی تلاش کرد.