بررسی اثربخشی عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش توانمندی شناختی دختران با نقص توجه بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش توانمندی شناختی دختران با نقص توجه بیش فعالی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با حرپ پیش آزمون پآ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را تلیه دانش آموزان با نقص توجه بیش فعالی ارجاع داده شده به مرکز اختلالات رفتاری شهر کاشمر (نوید مهر و سینا) در سال 98 - 1397 تشکیل دادند. از این جامعه آماری، تعداد 40 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 20 نفر). گروه آزمایش تحت 12 جلسه عروسک درمانی شناختی رفتاری (اصغری نکاح، 1388) قرار گرفت و گروه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه توانمندی شناختی ا سپریتزر ( 1995 ) بود که قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد. نتایج تحلیل کواریانس شان داد که میانگین نمره توانمندی شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش بیشتری داشته است. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد عرو سک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری پس از تعدیل اثر پیش بین به ترتیب 258 / 0 ، 201 / 0 ، 413 / 0 و 291 / 0 پراش نمرات پس آزمون مولفه های توانمندی شناختی را تبیین می کند. بیشترین اثر مربوط به مولفه تاثیرگذاری و کمترین اثر مربوط به مولفه شایستگی ا ست. نتیجه این که عرو سک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری بر افزایش توانمندی شناختی دختران با نقص توجه بیش فعالی موثر است.

کلیدواژه ها:

افزایش توانمندی شناختی ، نقص توجه بیش فعالی ، عروسک درمانی مبتنی بر شناختی رفتاری