مدیریت پرتفوی شرکت در بخش دولتی

زمینه و هدف: مدیریت پرتفوی، به معنای متناسب سازی سرمایه گذاری با اهداف، تخصیص دارایی برای افراد و موسسات و کنترل ریسک، تعییننقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصتها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه و دیگر انتخاب ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسکاست. این مطالعه در نظر دارد در مورد بعضی از نکات کلیدی که سازمان های بخش دولتی ممکن است در هنگام اتخاذ مدیریت پرتفوی شرکت بهآن توجه کنند، شکاف تحقیقاتی را پر کند. این مطالعه به جای ارایه پیشنهاد قیاسی و تست فرضیه های بسیار خاص، به یک سوال جامع تحقیقاتیپاسخ می دهد: سازمان های بخش دولتی در هنگام اتخاذ مدیریت پرتفوی شرکت باید به چه نکات کلیدی توجه داشته باشند مواد و روشها: این مطالعه از پارادایم تحقیقاتی تفسیری کیفی استفاده کرده است. برخلاف تحقیقات کمی که عمدتا مربوط به آزمون فرضیه هاو تعمیم های آماری است. تحقیقات کیفی معمولا از روش های آماری یا سایر روشهای اندازه گیری استفاده نمی کنند. داده های کیفی این مطالعهاز یک سازمان تحقیقاتی دولتی استرالیا در طی یک سال جمع آوری شد.یافته ها: گروه مرجع با چند تکرار به این اتفاق نظر رسید که سازمان مورد مطالعه باید بر عملکرد گذشته و پتانسیل های آینده واحدهای تجاریواحد تمرکز داشته باشد.نتیجه گیری: از یک دیدگاه عملی، این مطالعه می تواند به سازمان های بخش دولتی در تطبیق و استفاده از مدیریت پرتفوی شرکت کمک نماید.از دیدگاه نظری، این مطالعه یک مساله تحقیقاتی مهم و نسبتا نادیده گرفته را بررسی می کند و چندین راه را برای تحقیقات آینده نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک ، مدیریت سبد سهام ، بخش دولتی ، ماتریس سهم رشد ، ماتریس پرتفوی محصول