بررسی رابطه بین هویت قومی و اعتماد در روابی بین فردی دانشجو معلمان مقطع ابتدایی دانشگاه فرهنگیان ورودی سال 1396

هویت قومی، همانند هویت ملی، نوعی شناخت از خود و تمایز با دیگران است و به احساس وفاداری و افتخار به نمادهای قومی همچون زبان، مذهب، آداب و مناسبک و مفاخر فرهنگی اطلاق می شود. در یک تقسیم بندی مهارت های ارتباطی به سه دسته مهارت های ادارکی ، محتوایی و فرایندی تقسیم شده که مهارت های محتوایی و فرایندی جنبه بین فردی دارند ومهارت های فرایندی، مهارت هایی هستند که در برنامه های آموزشی از آنها استفاده می شود. ارایه یک تعریف مشخص و قطعی از اعتماد اجتماعی کارل سخت و نشدنی است جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان موعلمان مقطع ابتدایی دانشگاه فرهنگیان ورودی سال 1396 تشکیل می دهند که از این میان 30 نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند ابزارهای سنجش در این پژوهش پرسشنامه آزمون شایپر وویلک می باشد. نتیجه تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد: همبستگی مثبت و قوی بین دو متغیر وجود دارد. R=0/9,n=30,P<0.05 نمرات اعتماد در بین روابط فردی با هویت قومی رابطه مستقیم دارد، بنابراین باید مجموعه ای ارزشمند از اعتمادسازی متقابل بین دانشجویان با دانشجویان دیگر، با مدیران دانشگاهی و اساتید با نهادهای دولتی و مشارکت موثر در فعالیت های اجتماعی وتقویت شود.

کلیدواژه ها:

هویت ، هویت قومی ، ارتباط ، اعتماد