هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآوری بر قابلیت چابکی در صنعت ساخت و ساز

امروزه برخی شرکت های عمرانی با مشکلات مالی، تاخیر در تحویل به موقع پروژه ها، ضعف دانش کارکنان و دیگر مشکلات روبرو هستند که منجر به بازگشت دیرتر سرمایه و ضعف عملکردی آنها می شود. در این شرایط سازمان اگر نتواند از محیط ناپایدار بهره گیرد با شکست روبرو می شود. یکی از روش های پاسخ گویی به محیط نامطمین و بهره گیری از آن تاکید بر یادگیری سازمانی است. بررسی گسترده ادبیات یادگیری سازمانی و نوآوری صورت گرفته در این پژوهش حاکی از آن است که نقش یادگیری سازمانی و نوآوری در دستیابی به چابکی سازمانی برای شرکت های عمرانی مورد غفلت واقع شده است. از همین روی تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر نوآوری و هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآری بر چابکی شرکت های عمرانی صورت پذیرفته است. روش تحقیق بکارگرفته شده در این پژوهش ترکیب دو روش کمی و روش کیفی می باشد. در پایان، مدلی برای دستیابی به قابلیت چابکی سازمان بواسطه یادگیری سازمانی و نوآوری ارایه شده است. استنتاج آماری حاصل شده نشان می دهد که یادگیری سازمانی تاثیر مثبتی بر نوآوری در شرکت های عمرانی دارد. از سوی دیگر، هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآوری بر چابکی شرکت های عمرانی تاثیرگذار است. همچنین، الگوی ارایه شد در این پژوهش به مدیران کمک میکند تا چابکی سازمان را با تکیه بر یادگیری سازمانی و نوآوری مورد ارزیابی و بهبود قرار دهند. در پایان، بمنظور تکمیل مدل، با استفاده از روش دلفی، راهکارایی به منظور بهبود یادگیری سازمانی در شرکت های عمرانی از خبرگان صنعت کسب شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، نوآوری ، قابلیت چابکی ، دلفی ، شرکت های عمرانی.