بررسی ارتباط بین سطح ریسک ارگونومیکی و تنیدگی شغلی در کارکنان یک کارخانه

زمینه و هدف: با توجه به این که اختلالات اسکلتی – عضلانی و تنیدگی شغلی از مهم ترین دلایل از کارافتادگی، بروز مشکلات جسمانی و روانی در کارکنان است بررسی دلایل ایجاد کننده آنها اهمیت زیادی دارد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سطح ریسک ارگونومیکی و تنیدگی شغلی در کارکنان یک کارخانه تولید مواد غذایی است.روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی با نمونه ای 200 نفری از کارکنان تولید و بسته بندی یک کارخانه تولید مواد غذایی است که در سال 1397 انجام پذیرفت. برای تعیین سطح ریسک ارگونومیکی از روش QEC، برای سنجش میزان تنیدگی شغلی از پرسشنامه اسیبو و برای تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی آزمون های او ) استفاده شد.یافته ها: میزان سطح ریسک ارگونومیکی در نواحی گردن، شانه و مچ دست وضعیت نامطلوبی دارد. ایستگاهای کاری مستلزم اصلاح در آینده نزدیک هستند. بین سطح ریسک ارگونومیکی و متغیرهای دموگرافیک جنسیت و تحصیلات با تنیدگی شغلی ارتباط معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: وضعیت ارگونومیکی نامطلوب ایستگاههای کاری در کارخانه مواد غذایی استرس شغلی کارکنان را در بخش های تولید و بسته بندی افزایش داده است. بنابراین طراحی مناسب ایستگاههای کاری و رعایت اصول ارگونومیکی در بهبود سلامت جسمانی و روانی کارکنان موثر است.

کلیدواژه ها:

وضعیت کاری ، تنیدگی شغلی ، صنایع غذایی