نقش مدیریت شهری در ساماندهی ترافیک شهری با رویکرد حمل و نقل هوشمند(مورد مطالعه: شهر تهران)

از اواخر دهه 60 میلادی پروژه های گسترده ای در خصوص ITS در سطح جهانی به اجرا در آمده که از آن جمله میتوان به پروژه های سستم راهنمای الکترونیکی مسیر((ERGS ، سیستم کنترل ترافیک شهری (UTCS)، سیستم راهنمای سبقت (PAS)و ... اشاره نمود. در طی سالهای اخیر کشورهای زیادی از جمله ژاپن اتحادیه اروپا،کره،استرالیا، مالزی، سنگاپور و . . . اقدام به تشکیل ساختار سازمانی ITS در جهت ارتقای سطح کیفی خدمات حمل و نقل و افزایش ایمنی نموده اند. وجود حمل و نقل روان و ایمن از اساسی ترین زیر ساختهای لازم برای توسعه صنایع و افزایش سطح رفاه اجتماعی هر کشور است. امروزه مسایل و مشکلات حمل ونقل از قبیل آلودگیهای زیست محیطی، کاهش منابع انرژی، افزایش خسارتهای مادی و معنوی ناشی از سوانح و تصادفات، مشکلات نظارت و مدیریت در حمل و نقل برونشهری، افزایش زمانهای تلف شده و روند رشد سریع تقاضای حمل و نقل به ویژه در ساعات اوج درکلان شهرهای دنیا به یک مشکل جدی تبدیل شده است. سیستم حمل و نقل هوشمند به مجموعه ای از ابزارها، امکانات و تخصصها از قبیل مفاهیم مهندسی ترافیک، تکنولوژیهای نرمافزاری، سختافزاری و مخابراتی اطلاق میشود که به صورت هماهنگ و یکپارچه به منظور بهبود کارآیی و ایمنی در سیستم حمل و نقل به کار گرفته میشود. سیستمهای حمل و نقل هوشمند ITS، سیستمهایی متشکل از فناوری های نوین الکترونیک، کامپیوتر، IT، الکترو مکانیک و ... هستند که در برنامه ریزی سیستم های حمل و نقل زمینی، امروزه نقش بسیار مهمی ایفا مینمایند. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ساماندهی ترافیک شهری با رویکرد حمل و نقل هوشمند (مورد مطالعه: شهر تهران) با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا به تجربه جهانی حمل و نقل در شهرهای مختلف جهان پرداخته و سپس محورهای حمل و نقل پایدار مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت پیشینه مطالعات حمل و نقل و ترافیک تهران ارزیابی شد و در نهایت راهبردهای مدیریت و برنامه ریزی حمل و نقل شهری و راهکارهای آن ارائه گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد سیستم حمل و نقل هوشمند تنها یک ابزار یا تکنولوژی جدید نیست. در واقع، ITS امکان یکپارچه سازی سیستم حمل و نقل را فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل شهری ، مدیریت حمل و نقل هوشمند ، توسعه پایدار ، شهرتهران