ارزیابی نهایی هیبریدهای جدید آفتابگردان

به منظور بررسی عملکرد، اجزاء عملکرد و صفات زراعی ژنوتیپهای آفتابگردان آزمایشی در سال 1387 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی کبوترآباد مرکز اصفهان به اجرا درآمد. در این آزمایش 20 ژنوتیپ آفتابگردان شامل 15 هیبرید جدید سینگلکراس، 4 رقم خارجی و رقم ایرانی آذرگل مورد مقایسه قرار گرفتند. اختلاف ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، درجه روز رشد تجمعی مربوطه، ارتفاع بوته، قطر ساقه، قطر طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد روغن معنی دار بود. ترکیب جدید AF81-150×RF81-75دیررسترین ژنوتیپ بود. هیبرید جدید RF81-154/2×AF81 48مطلوبترین ژنوتیپ از لحاظ ارتفاع بود. ترکیب جدید RF81-22/1×AF81-180قطورترین قطر ساقه را داشت. بیشترین قطر طبق و وزن هزار دانه مربوط به AF81-150×RF81-75 بود. هیبرید آذرگل برترین ژنوتیپ از لحاظ عملکرد دانه و درصد روغن بود. ترکیبهای جدید RF81-22/1×AF81-180 ،AF81-196×RF81-75،RF81-137/1×AF81-98 و AF81-112×RF81 82 برای آزمایشات پیشرفتهتر معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

هیبرید ، آفتابگردان ، درصد روغن