حاکمیت سیاسی در سیره امیرالمومنین علی(ع)(با نگرشی بر نظام عزل و نصب مدیران در جامعه اسلامی)

هدف این نوشتار، بررسی و بیان حاکمیت سیاسی در سیره امیرالمومنین علی(ع)است. ضرورت این تحقیق، آسیب شناسی عزل و نصب های غیرمنطقی و کاربرد نتایج آن براساس موازین دینی و حکومت علوی در جامعه اسلامی است. روش تحقیق، از نظر هدف توسعه ای و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی - تحلیلی است و بر همین اساس، با تحلیل محتوای مضامین خطبه ها، نامه ها و حکمت های نهج البلاغه، با تکیه بر روش خانواده احادیث نهج البلاغه و نظام مندکردن آن در چارچوب دستگاه یا نهاد عزل و نصب، به سوال های پژوهش پاسخ داده شده است. در ادامه جهت تایید مدل، از روش دلفی استفاده شد و 30 نفر از خبرگان دانشگاهی و حوزوی در پنل دلفی شرکت داده شدند و پس از دو مرحله انجام فن دلفی نتایج به اشباع رسید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در نظام علوی، رعایت اصول ایجابی (حریم داری، صراحت و صداقت، پایبندی به کیفیت، استخدام وسیله، اعتدال و میانه روی و تکریم) لازم و اصول سلبی (نفی خودکامگی، قدرت طلبی، شتاب زدگی، سستی گزینی، نفی شهوت تغییر) خط قرمز کارگزاران در عزل و نصب است که اصول ایجابی باید ثابت و اصول سلبی باید از آن ها پرهیز و به طور کلی نفی گردند.

کلیدواژه ها:

اصول سلبی ، اصول ایجابی ، امام علی(ع) ، سیره ، حاکمیت سیاسی ، عزل و نصب ، نهج البلاغه.