خلاقیت و نوآوری در برنامه درسی مدارس

در این مقاله سعی شده است که به تعیین نقش خلاقیت و نوآوری برای دست یابی به اهداف متعالی نظام آموزشی پرداخته شود. همان طور که می دانیم در نظام آموزشی فعلی معیار به دست آردن موفقیت، پرورش افرادیست که با تقویت قوای خلاقیت بتوانند به شکوفایی استعدادهایشان پرداخته و در آینده نیز بتوانند با باکارآمدی بالا در نهادها و موسسات و یا سایر موارد شغلی انجام وظیفه کنند. برای این منظور دیدگاه های مختلف روانشناختی و جامعه شناسی ذکر شده و به نقش توجه به تفکر انتقادی سازنده که زمینه ای دیگر در رشد و پرورش خلاقیت است و ویژگی های معلمان و دانش آموزان خلاق نیز اشاره شده است. رویکردهای خلاق یاددهی یادگیری با توجه به تئوری گاردنر یکی از مقولات قابل توجه در این مقاله است و در بخش دیگری خلاقیت و نوآوری مورد مقایسه قرار گرفته اند. استفاده از تکنولوژی نوین آموزشی در منابع مورد استفاده از رویکرد خلاقیت اطلاعات جدیدی را در اختیار افراد قرار می دهد. و در انتهای مقاله به عناصر یک ( برنامه درسی مبتنی بر خلاقیت) شامل هدف، محتوا، سازماندهی محتوا، روش های تدریس، فعالیت های یادگیری، فضا و ارزشیابی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، برنامه درسی نظام آموزشی