اثربخشی موسیقی درمانی به روشارف بر بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان نارساخوان

دانش آموزان نارساخوان مشکلات اساسی در مهارت های اجتماعی دارند که در تعدیل این متغیرها نقش موسیقی و کاربرد آن قابل توجه است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی موسیقی درمانی به روش ارف بر بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان نارساخوان بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختر نارساخوان پایه های سوم و چهارم ابتدایی در نیمسال اول سال تحصیلی 1398- 1397 شهر رشت بود. از این بین نمونه ای به حجم 30 نفر ( 15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) با توجه به ملاک ورود و خروج پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و چک لیست نارساخوانی (عزیزیان و عابدی، 1382 )، پرسشنامه پرخاشگری شهیم برای کودکان دبستانی ( 1385 )، مهارت های اجتماعی ماتسون و همکاران ( 1983 ) و آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهارم را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد استفاده از موسیقی درمانی به روش ارف بر بهبود مهارت های اجتماعی کلی، مهارت های اجتماعی مناسب، و رابطه با همسالان، دانش آموزان نارساخوان تاثیر دارد. (P<0/05).

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، مهارت های اجتماعی ، نارساخوانی