نام آوران و پویایی فقه شیعه

در عصر پس از ائمه (ع) فقه امامیه از ویژگی هایی برخوردار شد که نظیر آن در کمتر دانشی می توان یافت. پویایی و تطور فقه شیعه رابطه ی عمیقی با شیوه وسبک ارائه مباحث فقهی دارد و فقهای صاحب سبک و روش فقهی آنرا رشد و گسترش دادند و سالیان متمادی فقهای متاخر با الهام از بزرگان به پرورش و تکامل سبک های فقهی نوین پرداختند و در این باب نوآوری های مفیدی بوجود آمد. با تلاش فقهای بزرگ شیعه بطور وسیع به تفریع و تطبیق فروع بر اصول پرداخته شد و فقه اجتهادی به کمال خود رسید و حجت عقل پیشاپیش ادله سمعی قرار گرفت. در حقیقتت بعد از ائمه (ع) پرچم شریعت، فقه و پیشوایی شیعه به احتزاز درآمد و فقه امامیه به استقلال رسید و شیعه را از انزوا رهانید. این مقاله توانست تا از طریق مطالعه ی شخصیت و حیات علمی تعدادی از فقهای نامدار شیعه تاثیرگذاری آنها و نقش آنان را در پویایی و بالندگی فقه شیعه را بررسی نماید و با استفاده از روش کیفی توصیفی و با تبیین استنادی توانمندی و کارآمدی فقه و فقهای شیعه را آنچنان که بود به تصویر کشید.

کلیدواژه ها:

نامداران ، فقه ، شیعه ، فقها ، پویایی ، تاثیرگذاری ، فقه اجتهادی ، فقه امامیه