بررسی تاثیر آموزش حل مسئله بر روابط بین فردی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ی دهم شهر کرمانشاه

پژوهش حاضر با هدف آموزش حل مسئله به دانش آموزان دبیرستانی و تعیین اثربخشی آن بر روابط بین فردی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان یاد شده انجام شد.طرح پزوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون – پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود.تعداد دانش اموزان 48 نفر که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه ازمایشی 24) نفر) و گواه 24) نفر) تقسم شدند، ابتدا برای جمع آوری اطلاعات پیش ازمون از پرسشنامه های حل مسئله اجتماعی دزوریلا و همکاران (2001) فرم کوتاه، پرسشنامه روابط بین فردی (فترو ،(2000 و پرسشنامه عملکرد تحصیلی (فام و تیلور (2000 استفاده شده، و بعد گروه آزمایشی تحت 9 جلسه کارگاه تربیت کودک و نوجوان مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها طبق گزارش دانش آموزان در سه مرحله پیش آزمون – پس آزمون (بلافاصله) و پیگیری 3) ماه ه) نشان داد در گروه آزمایشی بین نمرات پیش آزمون – پس آزمون در زیر مقیاسهای حل مسئله تفاوت معناداری وجود داشت و همچنین بین نمرات پیش ازمون – پس ازمون اثر اموزش حل مسئله در زیر مقیاسهای مهارت روابط بین فردی تفاوت معناداری وجود دارد.اما بین نمرات پیش ازمون- پس آزمون اثر آموزش حل مسئله در زیر مقیاسهای عملکرد تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد. بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که آموزش حل مسئله بر روابط بین فردی اثربخش بوده و روابط بین فردی را بهبود بخشیده است ولی بر زیر مقیاسهای عملکرد تحصیلی تاثیر گذار نبوده است.

کلیدواژه ها:

حل مسئله ، روابط بین فردی ، عملکرد تحصیلی.