رابطه خودکارآمدی، کیفیت تعامل معلم- دانش آموز، هوش هیجانی و جو عاطفی خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دهم شهر گرگان

رشد و بالندگی هر جامعه ای مرهون نظام آموزشی آن جامعه است. بر این اساس همه ساله کشورها مبالغ قابل توجهی از درآمد ملی خود را صرف آموزش و پرورش دانش آموزان می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی، کیفیت تعامل معلم-دانش آموز، هوش هیجانی و جو عاطفی خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دهم شهرگرگان بود. پژوهش حاضر به روش توصیفی – پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پایه دهم در فروردین 1398 بودند. نمونه پژوهش به حجم 50 نفر از این دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های: مقیاس روابط والد- فرزند (جو عاطفی خانواده)، مقیاس تعامل معلم- دانش آموز، پرسشنامه هوش هیجانی بار – ان((Bar – On Emotional Questient، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان (SASED)، مقیاس پیشرفت تحصیلی بوده است. بر اساس یافته ها چون سطح معناداری P =0/03 در سطح اطمینان 95 درصد ( = %5) از 0/05 کوچکتر است ، بنابراین ، فرضیه صفر رد و فرضیه پژوهش تایید میشود و نتیجه می گیریم که بین خودکارآمدی، کیفیت تعامل معلم- دانش آموز، هوش هیجانی و جو عاطفی خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه دهم شهر گرگان رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نقش معلمان و والدین بایستی با حل تعارضات در جو خانوادگی و بهبود کیفیت تعاملات معلم- دانش آموز، فراهم نمودن زمینه ای برای افزایش هوش هیجانی دانش آموزان و بازنگری احساسات و هیجاناتشان همچنین کسب خودکارآمدی تحصیلی و شغلی بر افزایش پیشرفت تحصیلی و سازندگی آینده ی آنان تاثیر گذاشت.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، کیفیت تعامل معلم- دانش آموز ، هوش هیجانی ، جو عاطفی خانواده ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان پایه دهم.