اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر اساس آموزه های قرآن بر رفتار پر خطر و تعهد به مدرسه در هنرجویان هنرستانها

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر اساس آموزه های قرآن بر رفتار پرخطر و تعهد به مدرسه در هنرجویان دختر هنرستان های شهرستان نور انجام پذیرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، هنرجویان دختر هنرستانهای شهرستان نور درسال تحصیلی 97 - 98 بود. با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 201 نفر از هنرجویان انتخاب شده، و به آزمون مقیاس خطر پذیری نوجوانان ایرانی محمدی زاده و همکاران (1390)، پاسخ دادند. 30 نفر از هنرجویانی که بالاترین نمره را از پیش آزمون این پرسشنامه کسب کردند بطورتصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر کدام 15)نفر) قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون در گروه آزمایش وکنترل، گروه آزمایش طی12جلسه یک ساعته تحت آموزش مهارت های زندگی بر اساس آموزه های قرآن قرار گرفتند و گروه کنترل بدون دریافت مداخله بودند و سپس هر دو گروه، علاوه بر پاسخ گویی به این آزمون به پرسشنامه تعهد به مدرسه رضایی شریف و همکاران (1393) پاسخ دادند. یک ماه پس از اتمام برنامه آموزش، از دو گروه پس آزمون و پیگیری بعمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از واریانس چند متغیری با اندازه گیری های مکرر، استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر اساس آموزه های قرآن بر رفتار پرخطر و تعهد به مدرسه موثر بوده و باعث کاهش رفتار پرخطر و دو مولفه اش، گرایش به سیگار و خشونت ( ( p> 0/01 و افزایش تعهد به مدرسه ( ( p > 0/01 هنرجویان شده است. ولی بر سایر مولفه های رفتار پرخطر نبوده است. نتایج پیگیری نمرات گروه آزمایش پس از یک ماه حاکی از ماندگاری اثر مداخلاتی بود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی بر اساس آموزه های قرآن ، رفتار پرخطر ، تعهد به مدرسه ، هنرجویان دختر هنرستان ها