دست یابی به فرم بهینه نسبت به تابش خورشید با استفاده از الگوریتم ژنتیک برای برج مسکونی در شهر تهران

به لحاظ تاریخی، همواره توسعه ساختمانهای بلند وابسته به پیشرفت های تکنولوژیکی بوده است . یکی از این فن آوریهای قابل توجه، استفاده از کامپیوتر برای تجزیه و تحلیل سیستم های سازه ای پیچیدهو توانایی آن جهت تولید مدارک ساخت و ساز است با این حال، ابزارهای دیجیتال برای کمک در طراحی فرم های نوآورانه ساختمان های بلند قابل مقایسه با این پیشرفت نیست. در این مقاله که مشتمل بر دو بخش می باشد ابتدا در مورد تولید فرم های ساختمان های بلند و فرایند طراحی نوآورانه با استفاده از ابزارهای دیجیتالی بر اساس نگرش طراحی پارامتریک این Grasshopper بحث خواهد شد که با استفاده از افزونه امکان داده شده تا در محیطی گرافیکی، انتخاب اولیه مناسبی توسط معمار برای فرم کلی ساختمان های بلند انجام شود . بدین صورت که متغیرها و تابع هدف مسئله موردنظر تعیین شده و سپس با بهره گیری از روش الگوریتم ژنتیک و محیط برنامه سعی در نوشتن برنامه ای جهت ایجاد Grasshopper نویسی فرم های بهینه از نظر میزان دریافت نور مستقیم خورشید می شود. سپس برای اطمینان از نتایج حاصل شده، فرم های بهینه Ladybug بدست آمده از پارامترهای مختلف، با استفاده از افزونه با یکدیگر مقایسه می شوند.هدف کلی این مقاله ادغام معماری با روش های دیجیتال جهت رسیدن به فرم های بهینه می باشد. در مراحل اولیه و در بخش مبانی نظری تحقیق حاضر بر اساس روش تحقیق توصیفی تحلیلی ابتدا به گردآوری مطالب و سپس به تجزیه و تحلیل آنها با توجه به موضوع تحقیق پرداخته شده و سپس در مرحله بعد در مرحله از شبیه سازی استفاده شده و با توجه به نتایج بدست آمده بهترین گزینه برای طراحی انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

بهینه یابی ، هندسه متقارن ، ساختمان های بلند ، الگوریتم ژنتیک ، نور مستقیم تابشی.