مطالعه میزان مایکوتوکسین های آردهای گندم خوزستان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 449

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_838

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

مایکوتوکسین ها متابولیت های ثانویه تولید شده توسط انواع خاصی از کپک ها مانند آسپرژیلوس، پنی سیلیوم وفوزاریوم می باشند که در شرایط مناسب در محصولات کشاورزی و مواد غذایی تولید شده و باعث آلودگی می شوند.حضور مایکوتوکسین ها در سطوح بالا در رژیم غذایی باعث عوارض جانبی مزمن و حاد در حیوانات و انسانها می-شود. بنابراین کاهش مایکوتوکسین ها در مواد غذایی باید به عنوان بخشی از برنامه های افزایش امنیت غذایی به کارگرفته شود. با توجه به اهمیت بالای آرد در جیره غذایی مردم ایران و امکان آلوده بودن آرد به مایکوتوکسین ها،انتخاب محصولات ایمن، به منظور جلوگیری از عوارض جانبی بر سلامت انسان بسیار حائز اهمیت است. در اینتحقیق، 42 نمونه آرد گندم با هدف تعیین محتوای آفلاتوکسین و زیرالنون از واحدهای تولید کننده ی آرد استانخوزستان در سال 97 جمع آوری شد. نمونه های آرد گندم توسط 14 تولید کننده مختلف در استان خوزستان تولیدشده بود. در این مطالعه اندازه گیری آفلاتوکسین و زیرالنون طبق استانداردهای ملی ایران به شماره 6872 و 9239انجام شد. بر اساس این استانداردها پس از استخراج مایکوتوکسین ها از نمونه های آرد گندم، خالص سازی سم برپایه ستون ایمنوافینیتی انجام شد و سپس نمونه ها به کمک دستگاه HPLC با آشکارساز فلورسانس مورد آنالیزقرار گرفتند. براساس نتایج این مطالعه در 18 مورد از نمونه های مورد بررسی آفلاتوکسین کل با میزان 67 / 1 - 15 / 0و انحراف معیار 51 / 0 میکرو گرم بر کیلو گرم تشخیص داده شد. آفلاتوکسین 1B با میزان 03 / 1 - 12 / 0 و انحرافمعیار 34 / 0 میکروگرم بر کیلوگرم دارای یشترین شیوع در بین انواع آفلاتوکسین ها بود. نتایج هیچگونه شواهدی ازحضور زیرالنون در نمونه های آرد گندم خوزستان را نشان نداد. این نتایج با مقادیر مجاز ارایه شده توسط استانداردملی ایران به شماره 103 که برای آفلاتوکسین کل، آفلاتوکسین 1B و زیرالنون به ترتیب کمتر از 15 ، 5 و 200میکروگرم بر کیلوگرم است، مطابقت داشت و آلودگی بیش از حد استاندارد با آفلاتوکسین و زیرالنون در هیچ یک ازنمونه ها مشاهده نشد.

نویسندگان

ریحانه سروریان

دانشجوی دکتری، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

مقداد اسکندری

دانشجوی دکتری، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

نسترن شکور

دانشجوی دکتری، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال