بهینه سازی شرایط تولید اگزوپلی ساکارید میکروبی به روش RSM

اگزوپلی ساکارید میکروبی (EPS) به عنوان پلیمرهای زیستی به علت ویژگی های منحصر به فرد شان، توسعه یافته اند. در میانمیکروارگانیسم ها تولیدکننده EPS باکتری های اسید لاکتیک بیشترین توان بالقوه مصرف مقدار قابل توجه از قندها جهت بیوسنتز اگزوپلی ساکاریدها دارا هستند. قندهایی مانند گلوکز، لاکتوز، ساکارز و مانوز توسط سویه های LAB به عنوان منبع کربنی برای تولید EPS استفاده می شود. نوع و مقدار منبع کربن و نیتروژن روی تولید EPS تاثیر می گذارد. منابع کربن غذایی مانند محیط غیرلبنی، آب پنیر، ملاس چغندر قند و نشاسته برای تولید EPS توسط LAB استفاده می شود. دیگر پارامترهای مهم در تولید EPS شامل pH محیط کشت، زمان تخمیر و دمای تخمیر است.برای بهینه سازی شرایط محیط کشت از روش آماری سطح پاسخ استفاده می شود. روش سطح پاسخ مجموعه ای از تکنیک های ریاضی و آماری در طراحی آزمایش ها است. لذا در این مقاله روش بهینه سازی محیط کشت تولید EPS به روش سطح پاسخ بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

اگزوپلی ساکارید ، محیط کشت ، بهینه سازی ، روش سطح پاسخ ، طرح مرکب مرکزی