مبانی فلسفی مدیریت و رهبری آموزشی

رشد ذهنیت فلسفی در مدیران آموزشی آنان را قادر می سازد ، تا افق های تفکرشان را در ماوراء جنبه های عملی مسائلشان و اجرای وظایف سازمانی خود گسترش دهند .بنا براین آنچه در زمینه ی ابعاد این نوع رشد طرح شده است ،برای آنهایی که می خواهند اندیشیدن و آزاد اندیشی را به صورتی روشن درک کنند ، مفید است . مدیر آموزشی می تواند و باید فیلسوف خویش باشد و او واقعا نیاز دارد تا فردی شود که در فکر کردنش متص6ف به ذهنیت و فعالیت فلسفی باشد ؛ زیرا ذهنیت فلسفی وراء اشکال مختلف سازمان و روشهای کارگروهی و انجام وظایف سازمانی عمل می کند و بنابراین نشان می دهد که بسیار اساسی تر از شکلها و روشهای کار است و از این نظر طرح هایی برای رهبری موفقیت آمیز در سازمان آموزشی مطلوب است که توسط ابعاد سه گانه ذهنیت فلسفی :جامعیت ، تعمق و قابلیت انعطاف در حداکثر ممکن مشخص شده باشد . مدیریت آموزشی باید عمدتا برای رهبری آموزشی آماده شود و اگر او صرفا یک اجرا کننده ی وظایف سازمانی باشد ، او عمدتا یک کارفرما محسوب می شود؛ نه رهبر آموزشی ؛ در این صورت سازماندهی و هدایت منابع و امکانات و سایر فعالیتهای تدارکاتی او موضوع ورود به درون موقعیت و شرایط سازمان آموزشی با در نظر گرفتن ابعاد ذهنیت فلسفی و کیفیتهای رفتاری متاثر از آن است ، تا مدیریت آموزشی در چشم انداز وسیعتری درک شود . این ابعاد سه گانه ، مبانی ذهنیت فلسفی را به عنوان مجموعه ای از قانونمندیهای آن تشکیل می دهد ، و مدیریت با نگرش فلسفی خود بر آنها تکیه دارد و خط مشی های اصلی فعالیتهای مدیریت ورهبری آموزشی را تشکیل می دهند و در این راستا می توان فواید اصلی و روشها و شیوه های لازم و مناسب را از این مبانی استخراج نمود و اندیشه و عمل مدیران آموزشی در این مسیر بسیج گردد . لذا در این مقاله نگارنده تلاش نموده تا ابعاد سه گانه ذهنیت فلسفی را مورد مطالعه وبررسی قرار داده و از منظر مدیریت و رهبری آموزشی به آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

فلسفه ، ذهنیت فلسفی ، مبانی ، مدیریت آموزشی ، رهبری آموزشی