مسئولیت و نقش واسطه های الکترونیکی درجرم پولشویی ازدیدگاه بانکداری بین المللی

گستردگی دنیای مجازی و فضای سایبر شکل جدیدی از ارتکاب جرم را در پی دارد که ماهیتا به وسیله واسطه های الکترونیک اتفاق می افتد. ارتکاب جرم در عرصه بانکداری با صیغه مجازی و الکترونیکی ابعاد گسترده و خطرناکی پیدا می کند. سرقت های سایبری، کلاهبرداری ها و. ... می تواند جرائم اقتصادی با محوریت بانک را در پی داشته باشد که ظرافت انجام آن به مراتب بیشتر از شکل سنتی آن است. در میان این جرائم پولشویی پرده آخر جرمی است که مجرمان برای رهایی از اثرات آن به آن دست می زنند. اما پولشویی نیز می تواند ارتباط مستقیم با عملیات های بانکداری با شکل الکترونیکی آن داشته باشد. اینکه تراکنش های مختلف بانکی در قالب استفاده از واسطه های الکترونیکی، هم می تواند هویت اشخاص را بیشتر از پیش مخفی نماید امری است واضح اما در این فرایند آنچه چالش برانگیز است تسهیل جرم پولشویی در بانکداری الکترونیک است. با این وجیزه باید اذعان گردد؛ مجرمان از طریق بانکداری الکترونیک می توانند جرم پولشویی را به بهترین نحو انجام دهند. استفاده از هویت های دیجیتال که برچسبی مجازی را القاء می کند، امضای دیجیتال که بر خلاف اثر انگشت به راحتی قابلیت سوء استفاده ( به وسیله هک و ترفند های مختلف رایانه ای) دارد، همه می تواند بستر انجام جرم پولشویی در این حوزه را به تسهیل نماید. عدم محدودیت در ثبت هویت های مختلف مجازی از سوی مجرم می تواند به ارتکاب این جرم افزوده و دامنه ارتکاب را بسیار گسترده نماید. در نهایت باید افزود استفاده از فضای الکترونیک برای بانکداری هنوز پر چالش و مبهم می باشد و این ابهام و عدم تسلط کارگزاران بانکی خود عدم نظارت را ایجا می نماید بنابراین می تواند پولشوی ها و پولشویی را در این عرصه افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

پولشویی ، واسطه های الکترونیکی ، امضای دیجیتال ، هویت دیجیتال ، بانکداری الکترونیک