مدیریت کشور و نقش عصمت در روند امورات آن از منظرنهج البلاغه امام علی (ع)

تکنیک های مدیریت ابزاری است که فلسفه خاص خودش را دارد و تا زمانی که یک نظام نتواند ابزار متناسب با فکر خودش را بسازد ، پیاده شدن اعتقاداتش در جامعه با مشکل روبرو می شود. نخستین گام ایجاد تشکیالت متناسب با رشد انسان بر مبنای فلسفه اسلامی است تا هر کسی در جای خود قرار گیرد و تکنیکها و ابزارها را ارائه کند . اما تا زمانی که تشکیالت متناسب با رشد انسان و فلسفه اسلامی ایجاد نشود تغییرات نتیجه لازمرا نخواهد داشت . آن گونه که مقام معظم رهبری در این مورد می فرمایند: سیاست ورزی امیرالمومنین علیه السلام آمیخته با سلوک معنوی و اخلاقی آن حضرت بود. از آنجاییکه حکومت مطلوب و حکومت غیر مطلوب از دیدگاه امیرمومنان، به هدف و انگیزه حکومت بستگی دارد عصمت در لغت به معنای باز داشتن و حفظ کردن است و در اصطالح، لطفی الهی به بندگان خاص است که به واسطه آن، بنده با اختیار خود از فعل قبیح خودداری می کند. عصمت دارای درجاتی است که میتوان آنرا در چهار سطح 1۔ عصمت در عقاید،2۔ عصمت در امر تبلیغ، 3۔ عصمت در بیان احکام و4۔ عصمت در افعال وامور عادی قرار داد. در این تحقیق با روش اسنادی سعی شد که به بررسی نقش عصمت در اداره کشور از منظر نهج البلاغه پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

عصمت ، نهج البلاغه ، اداره کشور .امام علی(ع)