بررسی تاثیر روش آبیاری موضعی سطحی و زیرسطحی بر عملکرد ذرت شیرین

امروزه استفاده بهینه از واحد حجم آب به منظور افزایش تولید از مهمترین مسائلی است که در کشاورزی به آن توجه میشود. آبیاری تحت فشار از جمله روشهای آبیاری است که موجب افزایش راندمان آبیاری، توزیع یکنواختتر آب در محدوده ریشه، افزایش عملکرد گیاهان و افزایش بهره وری در مصرف آب میشود. همچنین، روشهای آبیاری موضعی زیرسطحی از فناوری هایی با مزایای متعدد و منحصر به فرد هستند. این پژوهش به منظور ارزیابی اثر کاربرد آبیاری موضعی سطحی و زیرسطحی با مدیریت آبیاری براساس داده های به نگام هواشناسی در مقابل آبیاری سنتی با مدیریت آبیاری زارع در عملکرد ذرت شیرین در قالب طرح کاملا تصادفی در سال زراعی 1395-96 و با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. نتایج حاکی از تاثیر روشها و مدیریت آبیاری بر ذرت شیرین رقم (KSC403) است. در بین تیمارهای پژوهش، تیمار آبیاری زیرسطحی (Sub-Surface Irrigation) با مدیریت آبیاری بر اساس داده های بهنگام هواشناسی با عملکرد بیولوژیکی 27/8 تن در هکتار، عملکرد بلال سبز 42/7 تن در هکتار، عملکرد بلال خشک 9/6 تن در هکتار، عملکرد زیست توده 102/9 تن در هکتار و عملکرد علوفه خشک 17/8 تن در هکتار دارای بیشترین عملکرد بوده و تیمار مناسب شناخته شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری زیرسطحی ، آبیاری تیپ ، آبیاری سطحی ، عملکرد محصول