الگوریتم های ترکیبیاتی برای مسیریابی در ابر

مسیریابی در ابر با استفاده از مجازی سازی توابع مجازی شبکه 1 می تواند نوآوری هایی در جهت بهبود عملکرد و هزینه ها در یک ساختار رایانش ابری داشته باشد. در این مقاله، روش های الگوریتمی برای هدایت ترافیک در یک شبکه ما بین مجموعه ای از توابع مجازی شبکه ارایه شده است. ابتدا روش های قبلی که با استفاده از الگوریتم فروشنده دوره گرد برای مسیریابی در شبکه بوده است را مرور کرده و سپس، روش های تقریبی برای اینکه بتواند از یک نقطه همانند S در شبکه شروع به حرکت کرده و از نقاط خاص، نقاط راه 2 به نقطه هدایت برسید، ارایه شده است و نشان داده شده است که هزینه ی این روش O(logn) است. در حالی که روش های قبلی هزینه O(n!) دارد، البته الگوریتم های مسیریابی تقریبی ارایه شده، لزوما کوتاهترین برای رسیدن به هدف نیستند.

کلیدواژه ها:

مجازی سازی توابع شبکه ، مسیریابی در ابر ، رایانش ابری