بهینه سازی شکل اولیه بیلت قطعات پیچیده طولی در عملیات آهنگری با روش کاهش یافته اشکال پایه

در این پژوهش، بهینه سازی شکل اولیه بیلت قطعات پیچیده طولی در عملیات آهنگری با روش کاهش یافته اشکال پایه انجام شده است. بدین منظور، ابتدا به صورت حدسی تعدادی اشکال پایه بر اساس هندسه قالب انتخاب شده اند. اشکال پایه به گونه ای حدس زده شدند که هیچ شکلی ترکیبی از دو شکل دیگر نباشد. سپس با مقایسه نتایج بدست آمده از شکل دهی بیلت های اولیه و میزان پر شدگی قالب و میزان توزیع کرنش به هر شکل اولیه بیلت درصد وزنی داده شد. با توجه به روابط موجود در روش کاهش یافته اشکال پایه این ضرایب وزنی باهم ترکیب می شوند تا بهترین ترکیب بدست آید. فرآیند بهینه سازی با هدف تغییر شکل یکنواخت ماده درون قالب (کمینه کردن واریانس کرنش) و با قید پر شدن کامل قالب انجام شده است. با فرض واریانس کرنش 5٪ و پر نشدگی 95٪ شکل پیش فرم بهینه قطعه بدست آمده است

کلیدواژه ها:

آهنگری اشکال پیچیده ، روش کاهش یافته اشکال پایه ، بهینه سازی پیش فرم ، واریانس کرنش